Door Ben Schott

Lijsten lijken meer centraal te staan ​​in ons leven dan ooit tevoren - van onze eigen obsessieve to-do-lijsten tot de structuur van het menselijk genoom of Google's catalogisering van het World Wide Web. Maar de drang om te verzamelen en te classificeren is nauwelijks nieuw en ook niet altijd grootmoedig. Voor elke Ben Franklin die zijn regels van beschaafd menselijk gedrag opsomt, is er een Joseph McCarthy die zijn vijanden van de staat opsomt.

Hier zijn dan enkele van de lessen uit lijsten voorbij waar ik aan denk wanneer ik de mijn verzamel en die van anderen onderzoek.

1. Vraag om hulp. Omdat het schrijven van een lijst vaak in een overweldigde staat wordt uitgevoerd, waarom alleen? In 1964 schreef Deborah, hertogin van Devonshire, aan haar vriend Patrick Leigh Fermor om zijn hulp te vragen bij het samenstellen van een nogal ongebruikelijke lijst: grillige titels voor een reeks valse boekstekels die een geheime bibliotheekdeur zou bedekken in Chatsworth, het statige huis van de hertogin . Fermor verplicht met een lijst met militaire dilemma's , door Major Crisis; Toestemming voor volwassenen , door Able N. Willing; en In the Soup, door A. Crouton. Als een probleem wordt gedeeld, wordt een probleem gehalveerd. Een lijst die wordt gebruikt, is een verbeterde lijst.

2. Vrees niet voor de korte lijst. Het is opmerkelijk dat de klassieke "50 manieren om je geliefde te verlaten" van Paul Simon in feite slechts vijf manieren van verlaten noemt. Hoewel Simon schaamteloos schuldig is aan frauduleuze misrepresentatie, is het ongetwijfeld ondraaglijk saai geweest als hij de andere 45 technieken voor het doden van een minnaar had opgesomd.

3. Ga door, wees wraakzuchtig. Het is fijn om je milt te luchten met een lijst van gemene vergelding. In het onwaarschijnlijke geval dat je vastzit voor inspiratie, ga dan naar Gilbert en Sullivan's 1885 komische opera The Mikado , waarin Ko-Ko "een kleine lijst van maatschappelijke overtreders heeft die nooit gemist zouden worden", inclusief "de idioot die enthousiast prijst toon, alle eeuwen maar dit, en elk land behalve het zijne. "

4. Ga voorzichtig te werk. In zijn Jeeves en Wooster-romans introduceerde PG Wodehouse de Junior Ganymede Club, een geheime gilde van bedienden en butlers. Regel 11 van de club verplichtte zijn leden om lijsten met (vaak compromitterende) informatie over hun werkgevers te bewaren - een bron van eindeloze verwarring en chaos. De hedendaagse moraal? Zorg ervoor dat u gevaarlijke lijsten wist, zoals die van de laatste mobiele telefoonoproepen, de meest recent bezochte websites en wat u ook hebt geschreven na het lezen van nummer 3.

5. Denk groot. Wanneer het winkelen gedaan moet worden, is een boodschappenlijst nodig, maar speciale lijstschrijvers moeten af ​​en toe gewichtige onderwerpen aanpakken. Historici discussiëren nog steeds over de klassieke 1851-lijst van Edward Creasy, Fifteen Decisive Battles of the World: From Marathon to Waterloo. En de meedogenloze stroom van rijke lijsten en tabellen van de "nieuwe vestiging" heeft zeker alles te danken aan de epische compilatie van Caroline Astor uit 1892 van "de 400", een Who's Who van de high society van New York tijdens de vergulde tijd.

6. Denk klein. Als u een uitdagende takenlijst van uzelf bekijkt, is het geen schande om eerst uw meest haalbare taken aan te pakken. Zoals Virginia Woolf verklaarde: "Laten we het niet als vanzelfsprekend beschouwen dat het leven vollediger bestaat in wat algemeen wordt gedacht dan in wat algemeen als klein wordt beschouwd."

7. Geniet van zevens. Enkele van de mooiste lijsten zijn heptads, inclusief de zeven zonden, de zeven deugden en Shakespeare's "Seven Ages of Man". Om te begrijpen waarom zevens zo krachtig zijn, kunnen we ons wenden tot kardinaal Robert Bellarmine (1542-1621), die gaf deze reden voor het weglaten van de acht zaligsprekingen van zijn catechismus: "Niemand kan meer dan zeven dingen onthouden."

8. Omarm de achterkant van de envelop. De beste lijsten lijken altijd die te zijn die op het dichtstbijzijnde ding zijn genoteerd: een bon, een cocktail servet. Een van de beroemdste lijsten in de Britse politiek is naar verluidt geschreven door Michael Heseltine, die, terwijl hij een student aan de universiteit van Oxford was, zijn leven achter de rug van een envelop in kaart had gebracht: miljonair, parlementslid, minister, kabinet, Downing Street. Het is interessant dat hij op één na alles heeft bereikt wat hij ambieert: hij werd in 1990 door John Major verslagen en moest genoegen nemen met zijn vice-premier.

9. Heroverweg de verticaal. Aangezien weinigen van ons in rigide volgorde denken, waarom beginnen we dan onvermijdelijk lijsten in de linkerbovenhoek van een stuk papier en gaan we verder in een nette, lineaire cascade? Variëren van het formaat kan een lijst veel nuttiger maken. Begin in het midden van een pagina en schrijf items in ruimtelijke relatie naar elkaar, zodat u wolken gerelateerde taken kunt maken; teken een Venn-diagram voor feestgangers zodat je kunt zien hoe mensen omgaan. Tijdens de 18e eeuw tekenden zeilers in de Britse marine petities van klachten in een cirkel zodat de kopstukken niet konden worden geïdentificeerd. (Hieruit is de term "round robin" afgeleid)

10. Vermijd de val van 10. Alleen omdat 10's kunnen worden afgevinkt op je vingers en tenen betekent niet dat lange lijsten kunstmatig moeten worden gecomprimeerd tot een decennium, noch dat korte lijsten zijn opgevuld om dit symbolische nummer te bereiken. In de bijbelse hermeneutiek (ja, die) staat het getal 10 voor de perfectie en volledigheid van de goddelijke orde - zoals in de Tien Geboden. Dus lijsten van 10 moeten worden overgelaten aan God, David Letterman en, natuurlijk, Real Simple.